Antička Mendi, koja je upoznala jak ekonomski procvat zahvaljujući čuvenom mendijskom vinu, bila je jedna od kolonija koje je osnovala Eretrija na palinskom poluostrvu u VIII veku pre n.e. Glavni arheološki prostor površine 1200m x 600 m, lociran je na ravnom uzvišenju i padinama borovima prekrivenog brda koje se blago spušta ka moru. Na akropolju, Vigla, koji se uzdiže na najvišem severoistočnom delu brda, otkriveni su podzemni skladišni prostori sa keramičkom (grupe rupa-spremišta) od XII do VII veka pre n.e.. Na ravnici, poznatoj pod imenom Ksefoto, probni iskop je otkrio komad zidine klasičnog grada. 

U „predgrađu“ koje navodi Tukidid, a koje zauzima priobalni prostor, područje izvan zidina antičkog grada, ispitane su uzastopne faze stanovanja od IX do IV veka pre n.e. Na priobalnom groblju, koje je pronađeno na plaži hotela Mendi, ispitano je ukupno 241 grobnica, uglavnom male dece i beba, u velikim posudama, koje datiraju od kraja VII veka do početka VI veka pre n.e.. Posude su uglavnom ispisane, ukrašene biljnom i geometrijskom dekoracijom ili su izrezbarene i predstavljaju karakteristične primere keramičkog ritma Halkidikija. Hram antičkog grada je pronađen na peščanom ravnom rtu „Posidi“, 4 km zapadno od Mendi. Među građevinama koje su iskopane nalazi se i hram Posejdona sa početka V veka pre n.e., koji je prepoznat po nizu izrezbarenih natpisa na posudama. 

Rezultati dosadašnjih arheoloških istraživanja u Medini smatraju se od izuzetnog značaja, jer su dokazali da je stalno naselje sa intenzivno evijskim uticajem osnovano tamo već od kraja XII – početka XI veka pre n.e. Karakter ovog, tako ranog, naseljavanja još se ne može objasniti, međutim novi podaci se dodaju, ne samo onome što je poznato o evijskoj kolonijalnoj aktivnosti u oblasti Halkidikija, već i uopšteno o trgovačkim odnosima koji su se razvijali na severnom Egeju tokom „Mračnih vekova“.