Antički Akantos je bio vrhunski grad - luka istočnog Halkidikija i jedan od najznačajnijih u celoj Makedoniji. Zauzima povoljan položaj između dve obale, pored Jerisosa i drumske osovine prema Uranopolisu i Svetoj Gori. Akantos, kolonija Andrijaca po Tukididu (IV 84.1) ili Andrijaca i Halkiđana po Plutarhu (Etički spisi 30), razvija se sredinom VII veka pre n.e. na mestu praistorijskog naselja. Grad je poznat po velikom opticaju njegovog novca u antičko doba. Glavnim izvorom bogatstva grada smatra se poljoprivreda. Istorijski gledano, Akantos se pojavljuje tokom Persijskih ratova, kada se nalazi na strani Persijaca, prvo 490. uz Mardonija a kasnije, 480. na strani Kserksesa kojem pomaže da izgradi kanal na poluostrvu Akti. Kasnije učestvuje u Diličanskom savezu i pomaže Atinjanima u Peloponeskom ratu. Nakon Nikijinog mira 421. pre n.e., Akantos uživa u kratkom periodu nezavisnosti do širenja Makedonaca, kada je u IV veku pre n.e. dospeo pod njihovu kontrolu. Grad su opljačkali Rimljani oko 200. pre n.e. (Livije 31.45.15 k.e.), međutim luka je nastavila sa radom. U carskom periodu grad je postao rimska provincija (conventus rimskih građana). Srebrni novčići prvi put su kovani u Akantosu oko 530. pre n.e. i to u velikim količinama, a po uzoru Eviju. Oko 424. pre n.e. primećuje se izvesna promena u kovanju novca u Akantosu, počinju da se upotrebljavaju feničanski uzori. Poslednje kovanje novca u Akantosu mogu se smestiti u sredinu IV veka pre n.e.