Antička Stagira, rodno mesto Aristotela, najvećeg antičkog filozofa, učitelja Aleksandra Velikog, nalazi se otprilike 500 m jugozapadno od današnjeg sela Olimpijada, na malom brdovitom poluostrvu, koje se naziva Liotopi. Osnovali su je kolonisti sa ostrva Andros oko 655. godine pre n.e. na istočnom planinskom vrhu Halkidikija, dok su nešto kasnije stigli i kolonisti iz Halkide. U antičkim izvorima se tačno navodi mesto grada: smeštaju Stagiru južno od Akantosa na priobalnoj lokaciji i dodaju postojanje jednog malog ostrva Kapros = vepar (isti se naziv daje i luci grada, a mnoge kovanice iz ovoga grada su nosile simbol vepra) preko puta grada. Po predanju, stanovnici Stagire su preneli i u svom gradu sahranili Aristotelove kosti, te u njegovu časti osnovali veliko slavlje „Aristotelia“.
Nakon Persijskih ratova, Stagira učestvuju u I atinskom vojnom savezu dajući u zajedničku kasu, relativno mali porez. Međutim, tokom Peloponeskog rata, grad se odvojio od Atinjana i 424. godine pre n.e. ratovao na strani saveza Sparte i predao se njenom vojskovođi Brasidi. Ovaj stav je razbesneo Atinjane koji su poslali Kleonasa da vrati Stagiru u sferu atinskog uticaja. Međutim, njeni su se stanovnici uspešno odbranili od Kleonasa i grad je zadržao svoju autonomiju.
Kasnije je Stagira uključena u „Zajednicu Halkidiki“ savez gradova Halkidikija sa Olintom kao prestonicom. U Olintskom ratu (349 pre n.e.) Stagiru je opsedao Filip II i uništio je, ali ju je isti ponovo izgradio kao rodno mesto Aristotela (Herodot 7,115. Tutikid 4,88,2. Stravonas 7,331. Plutarh, Aleksandar 7,3). I pored izgradnje grada, prethodna katastrofa je obeležila početak njenog pada, grad je počeo da se polako raspada.
