Parohija Folgita potiče iz 1311. god. Do 1924. je delovala kao parohija ruskog manastira, a kasnije kao podružnica američkog Crvenog krsta i brinula se o prognanicima iz Kalamarije, dok su je tokom okupacije (1944.) bombardovali bugarski okupatori. Sredinom decenije 1960. veliki požar je uništio zgradu, od koje su stale samo ruševine. 1999. odlukom opštinskog veća Mudanije zemljište je dato X Inspektoratu vizantijskih starina, kako bi bili izvršeni neophodni radovi rekonstrukcije da bi se tu smestio Centar vizantijske kulture Halkidikija „Justinianos“, kako ga je nazvala grupa arheologa koji su nadgledali radove.

U ovoj će se zgradi nalaziti Muzej Parohije. Projekat se finansira od strane Evropske Unije i nacionalnih fondova, a proračun iznosi 10 miliona evra.

Petralonska pećina je otprilike jedan kilometar udaljena od sela Petralona. Otvorena je za posetu od 1979. god. Svetskog glasa Dr. Aris Pulianos je u pećini otkrio tragove boravka pračoveka stare oko 700.000 godina, najstarijih predaka Evropljana koji su do sada pronađeni. 

Pećina je postala poznata po svojim paleontološkim i starim antropološkim nalascima još 1960., nakon što je u njoj stanovnik Petralone, H. Sarijanidis slučajno pronašao čuveni fosil ljudske lobanje. Značaj ovog nalaska i njegova jedinstvenost bili su poticaj za niz radova, unutar i izvan pećine. Godine 1968. i tokom perioda 1974.-1988. u pećini je vršio iskope antropolog Aris Pulianos. U materijalima Pulianosa objavljenim o pećini govori se alatima od kamena i od kostiju, međutim provizoran karakter ovih materijala ne daje nam jasnu sliku. Nalasci su svakako veoma značajni i čine prve dokaze o stanovanju na grčkom geografskom prostoru. 

Sa antropološkog gledišta, okamenjena lobanja je nalazak od izuzetnog značaja, međutim stručnjaci se nisu usaglasili oko hronologije niti oko vrednovanja istog. Glavni aspekti se značajno razlikuju, tako da se smatra da lobanja pripada čoveku koji žive pre otprilike 700.000 godina po jednom, odnosno pre otprilike 200.000 godina po drugom.